- бебор
- [بي بار]1. бебар, беҳосил, бесамар: дарахти бебор2. борнадошта, холӣ: мошини бебор, хари бебор
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
салт — [سلت] гуфт. холӣ, бебор (мас., асп); аспи салт аспи зинкардаи бебор ва бесаворае, ки йетак карда баранд; салт бурдан асп ё харро бе бор ё бе савора бурдан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
салтсавор — [سلت سوار] савори аспи бебор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
холӣ — [خالي] тиҳӣ, бекасу бечиз; муқоб. пур; ҷуволи холӣ рост намеистад (зарб.); холӣ кардан а) тиҳӣ гардонидан, бебор кардан, бори чизеро фаровардан; б) аз кору хизмат баровардан, озод кардан, бекор кардан; в) андохтан, холӣ кардан (мас., тир); холӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ